Reeds gedurende enige weken werd de fraaie - anders zo rustige omgeving van Den Hoek elke morgen, in alle vroegte, opgeschrikt door het doordringende gekraai van een haan. Een paar weken werd deze lawaaioverlast getrotseerd, maar uiteindelijk begonnen de bewoners toch te klagen over 'n chronisch gebrek aan slaap; en zoiets levert problemen op. Anders zo harmonieuze relaties kwamen onder druk te staan, waardoor het relatie-bemiddelingsburo DoorDraaien overuren moest maken. Burgemeester Hellegers viel regelmatig in slaap tijdens raadsvergaderingen en Piet van Ballegooijen liep met 'n gezicht op onweer door z'n manufacturenwinkel. Zelfs bij de doorgaans vroege vogel bakker Leen van den Oudenrijn dreigde de krentenmik in de oven te verpieteren omdat hij in de bakkerij zat te knikkebollen.
Dat kon zo niet langer. Onder voorzitterschap van Marianne Pols werd 'n buurtcommitee opgezet om die terroriserende haan te vangen. Al snel werd duidelijk dat het om een uitgebroken exemplaar uit de hanenverzameling van Wim Leenhouts uit de Heren van Brechtlaan ging. Volgens Wim "nen gehaide haon" die zich niet zo gemakkelijk liet opsluiten, laat staan vangen. Burgemeester Hellegers stelde echter spontaan Nelis de Veldwachter ter beschikking om de haan in te rekenen, maar Nelis mag dan wel goed kunnen sauwelen, hij bleek bij lange na niet wendbaar genoeg om die "uitgeslapen" haan in verzekerde bewaring te stellen.
Ook een gezamelijke drijfjacht bracht niet het beoogde resultaat. De verwoede jacht resulteerde slechts in de nodige overuren voor Dokter Vermeulen omdat diverse bewoners van Den Hoek zich na de mislukte jachtpartij onder doktersbehandeling diende te stellen.
En zo etterde het hanenprobleem rondom De Dusse voort.
Totdat op 'n mooie zaterdagnacht de Polsjes en hun vriendjes van een avondje stappen naar huis terugkeerden. Toen bleek maar weer eens dat de jeugd van Dussen wel degelijk ook 'n aantal zeer goede eigenschappen in zich herbergt, zelfs nadat ze 'n avond in de disco te hebben doorgebracht.
Terwijl de ochtend begon te gloren werd aan de keukentafel snel , maar een doortimmerd vangplan opgesteld, want over 'n kwartier zou de haan al weer nadrukkelijk van zich laten horen. Bij het eerste kraaien van de haan werd hij direkt omsingeld door een leger van enthousiaste jongelingen, welke vervolgens die vermaledijde haan in de hoek dreven. Even nog dreigde deze via schutting bij Anton van Mierlo te ontsnappen maar een snoekduik van Erik Pols, op z'n buik, over de grintkeien in de tuin van Bugemeester Hellegers, maakte aan alle illusies van de haan een abrupt einde.
De buurtbewoners, opgeschrikt door het vanggeweld, reageerde bijzonder opgelucht en prezen de hanenvangers in alle toonaarden. Kunnen we eindelijk weer eens van lekker onze nachtrust genieten verzuchtte een duidelijk doodvermoeide buurman van Piet van Ballegooijen. Wat Burmeester Hellegers de reactie ontlokte: Nu de stenengooiers in Werkendam nog inrekenen, dan ben ik pas echt van m'n slapeloze nachten verlost.
Ton Lensvelt
Bronnen
Carnavalskrant Den Klaiendammer 1998